بلغارستان
خانه بلغارستان
کشوري در جنوب شرقي اروپاست. پايتخت اين کشور شهر صوفيه است. جمعيت اين کشور بالغ بر 7.364.570(در سال 2011 ميلادي) نفر است که هر ساله 1% از آن کاسته مي‌شود. بلغارستان بيشترين رشد منفي جمعيت را در جهان دارد.
زبان رسمي اين کشور بلغاري و واحد پول آن لِف با واحد جزء استونيکي است. حدود 85 درصد از مردم آن بلغاري‌تبار و بقيه بيشتر ترک و کولي هستند. بلغارستان 110.994کيلومتر مربع مساحت دارد و چهاردهمين کشور بزرگ در اروپا است.
بلغارستان در سال 2004 به عضويت سازمان پيمان آتلانتيک شمالي (ناتو) درآمد و در سال 2005 اتحاديه اروپا، درخواست عضويت بلغارستان را در اين اتحاديه پذيرفت و روز عضويت اين کشور در اتحاديه اروپا را 1 ژانويه 2007 اعلام کرد.
مهمترين صادرات بلغارستان اسانس گل رز است، همچنين شراب نيز از ديگر اقلام مهم صادراتي بلغارستان است، بلغارستان چهارمين صادرکننده شراب در جهان است، پوشاک، کفش، آهن و فولاد، ماشين آلات و تجهيزات و سوخت نيز از ديگر صادرات بلغارستان مي‌باشد. جمهوري بلغارستان رسماً کشوري سکولار است اما در قانون اساسي آن مسيحيت ارتدکس به عنوان دين سنتي کشور ذکر شده‌است. 76% جمعيت پيرو آيين مسيحيت نوع ارتدوکس هستند و 10% جمعيت را مسلمانان تشکيل مي‌دهند و 11.8درصد بي‌دين هستند.
منطقه امروزي بلغارستان در قديم در قلمرو تراکيه‌اي‌ها قرار داشت و بعداً يوناني‌ها و رومي‌ها بر اين منطقه چيره شدند. ظهور قوميت بلغار به روزگار امپراتوري اول بلغار در قرون وسطي بازمي‌گردد. منطقه بلغارستان حدود پانصد سال در تصرف عثمانيان قرار داشت .
در اواخر سده نوزدهم، مداخله روسيه در سرزمين‌هاي امپراتوري عثماني در بالکان منجر به تشکيل کشور خودمختار بلغاري در 1878 گشت. بلغارستان تا سال 1908 شاهزاده‌نشين و تا 1946 پادشاهي مستقلي بود. با اين حال، مرزهايي که در کنفرانس برلين (1878) تعيين شده بود، بلغارها را راضي نکرد و براي به دست آوردن زمين‌هايي که برپايه پيمان سن استفانو (1877) به آنان وعده داده بودند پنج بار وارد جنگ شدند.
بلغارستان که در دو جنگ اول پيروز گشت در جنگ نهايي بالکان و دو جنگ جهاني مغلوب شد و سرزمين‌هايي را از دست داد. پس از اشغال کشور به دست ارتش سرخ (1944) و رژيمي کمونيستي برقرار و پادشاه تبعيد شد (1946) و به دنبال تظاهرات مردمي در 1989، تئودور ژيفوک (زاده 1911) رهبر تندروي رژيم را اصلاح‌طلباني برکنار کردند که يا وعده انتخابات آزاد، از نقش رهبري حزب کمونيست دست کشيدند. در ژوئن 1990 انتخابات آزاد برگزار شد و حزب سوسياليست پيشين به قدرت بازگردانده شد. اين حزب که با مشکلات شديد اقتصادي روبرو بود و نتوانست به تنهايي حکومت کند و در 1991 دولتي ائتلافي بدون برتري هيچ حزبي زمام امور را در دست گرفت و سه حزب اصلي روي کار آمده‌اند.
طراحی و پیاده سازی توسط
پارس رادین تلکام